Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

2018. Αποφάσεις για τη νέα χρονιά

Μ΄αρέσει το 2018, έχει το 8. 
Το 8 είναι ένα νούμερο που φαίνεται κεντραρισμένο, έχει μια ευθύτητα. Πώς ήσουν εσύ; Καμία σχέση!
Επίσης το 8 αν του βάλεις μάτια, μύτη, μοιάζει με χιονάνθρωπο. Και εξ αντανακλάσεως θυμίζει και τον Φασμπέντερ στην ταινία (εσύ με τον Φασμπέντερ, καμία σχέση επίσης).
Το 8 μοιάζει και με ένα 0 που τόνισε τη μέση του.  Πώς ήσουν εσύ; Ακριβώς!

Το 2018 συνεχίζω να είμαι κατεστραμένη από πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης σε οιονδήποτε γένους αρσενικού (και ποιος φταίει άραγε γι' αυτό, καλό μου μηδενικό;) και το σίγουρο είναι οτι και η επόμενη Πρωτοχρονιά θα με βρει έναν ακόμα χειρότερο άνθρωπο (γιατί σκέφτομαι μόνο τα αρνητικά και το μόνο που κάνω ειναι να βρίζω κόσμο από μέσα μου).

Για φέτος λοιπόν, ας ειμαι ρεαλίστρια και ας προσπαθήσω:
1. Να παχύνω (που θα γίνει, αν ποτέ σταματήσει να με τρώει αυτό το alien του κυνισμού που ζει μέσα μου)
2. Να πίνω περισσότερο (και κοκαλιάρα και τσιτωμένη, πόσο λυπηρό)
3. Να πάρω το αντίθετο της προαγωγής (δεν ξέρω τι είναι αυτό, υποβιβασμός; Μπας και με παρατήσει ήσυχη η διευθυντριά μου) 
4. Να καταφέρω να μεταφράσω το διδακτορικό προς έκδοση (που με παρακαλάει η εκδότρια, αλλά αυτη η καλή κυρία δε ρωτάει αν έχω χρόνο να το κάνω -και θα μου πεις πού να τον βρεις που κάθεσαι και γράφεις στα blogs)
5. Να κάνω καλό σεξ με έναν γλυκό άνθρωπο (αχ βρε Χιού, να μην ειμαι αυτό το κοάλα!)
6. Να σταματήσω να ψάχνω τον έρωτα της ζωής μου (κοντεύω στα μισά του δρόμου, ή κρύβεται πολύ καλά ή απλώς δεν υπάρχει)
7. Να βρω χρόνο να κάνω κατι για εμένα- και κυρίως να διαβάσω και να γράψω (κάτι που έχω απίστευτη ανάγκη και δεν δυναμαι να πράξω).
8. Να μην τα παίρνω όλα τόσο σοβαρά (α, την Ψ μου να πάρω τηλέφωνο φέτος, να συνεχίσουμε απο εκεί που το αφήσαμε -χάος!)
9. Να μην με πάρει από κάτω που του χρόνου τέτοια μέρα, δε θα έχω κάνει ούτε το 1/3 από όλα αυτά
10. Να ελπίζω σε μια ακόμα καλύτερη επόμενη χρονιά 




Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

Το αντίο είναι για πάντα, Μιχαήλ

Οι χωρισμοί δεν ειναι το καλύτερό μου- παρότι έχω έφεση σε αυτούς. Εννοώ συνήθως εγώ είμαι που χωρίζω. Το τι ζόρια τραβάω μετά να μαζέψω τα κομμάτια μου ειναι άλλο θέμα- ως γνωστόν "ο ψηλότερος γκρεμός απ' τον οποίο μπορείς να πέσεις ειναι εκείνος της εμπιστοσύνης". 
Χάλια χωρισμοί είναι κι εκείνοι από καλλιτέχνες, που κάποτε τα έργα τους σε εξέφραζαν απόλυτα. Με αρκετούς έχει συμβεί αυτό, αλλά νομίζω αυτός που μου κόστισε περισσότερο ήταν με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό.
Την εποχή που η θεατρική του ζωή μεταφέρθηκε στο Θησείον ήμουν φοιτήτρια. Εκείνα τα χρόνια είχα φάει ένα σκάλωμα με το θέατρο, ολα τα κομμάτια που μου έλειπαν τα έψαχνα εκεί. Νομίζω οτι μόνο που δεν είχα μετακομίσει μέσα στο Αμόρε (ξημεροβραδιαζόμασταν εκεί) και υπήρξε χρονιά που είχα δει 23 παραστάσεις (!). Ο Άμλετ του Μαρμαρινού όμως ήταν μια αποκάλυψη. Ήταν, και είναι ακόμα, ό,τι συγκλονιστικότερο είχα δει ποτέ. Ο τρόπος που όλα συνδέθηκαν, η αφαιρετικότητα του χώρου, η μουσική, το τραγούδι, η πόρτα που άνοιξε, τα σπασμένα φτερά της Οφηλίας... Ένας έρωτας γεννήθηκε. Ένας έρωτας με ένα φρέσκο νέο θέατρο. Στο ίδιο θέατρο αργότερα είδα και το Ρωμαίος και Ιουλιέτα από τους Blitz κι ακολούθησαν Υμνοι, Πύργοι, Στάλιν, Φρόυντ. Ήμουν πάντα εκεί γιατί ήξερα οτι υπάρχει αλληπεπίδραση: θα δώσω, θα πάρω.
Και ξαφνικά, πάνε 5-6 χρόνια, έχω πάει να δω ένα έργο -ουτε θυμαμαι τον τίτλο- ένα που είχε μια στέρνα στη μέση και τους ηθοποιούς να βασανίζονται μέσα- έξω (ετοιμοι για πνευμονία) και στις δυομιση ώρες βγήκε κι ένας τύπος με γένια μητροπολίτη σε έναν εξαντλητικό μονολογο πάνω σε μια καρέκλα, με τον ίδιο μουσκεμα απο τον ιδρώτα και τα σάλια να πετάγονται σε ριπές από την προσπάθεια να μιλήσει απνευστί, μονολογος που δεν ξερω αν κράτησε πράγματι είκοσι λεπτά ή αν εμένα μου φάνηκε τόσο (μην πω αιώνας) απο την κούραση και τη βαρεμάρα. Κούραση. Βαρεμάρα. Καμία επαφή. Γιατί Μιχαήλ, γιατί;
Πήγα και σε κάποιες παραστάσεις του μετά, όλες άνω του τρίωρου- μας έφαγε η πρωτοπορία, χάθηκε η σκηνική οικονομία. Μια φλυαρία που σε έκανε να χάνεις την κεντρική ιδέα, να μην θυμάσαι καν τι πήγες να δεις. Πού πήγε εκείνος που φώτειζε το κείμενο, που σε έκανε να ξαναδεις μια χιλιοειπωμενη ιστορία από την αρχή. Γιατί Μιχαήλ, γιατί.
Έφυγε και η Αμαλία, σιγά- σιγά. Για δικούς της λόγους, δε λέω οτι βαραθηκε ή κουράστηκε κι αυτή. ΑΝ και θα μπορούσε. Γιατί οι παραστάσεις πια ήταν βασανιστικές. Βασανιστικές για το κοινό και κυρίως για τους ηθοποιούς. Μιλάμε για την κακοποίηση των ζώων, αλλά δεν βλέπω κανένα να μιλάει για την κακοποίηση των ηθοποιών σε αυτές τις εξαντλητικες σωματικά και ψυχικά ερμηνείες (ουτε ζωα σε τσιρκο). Ακόμα σκέφτομαι, οτι αν μια παράσταση σε έχει ενοχλήσει τόσο, κάτι τελικά "σου έχει πει". Αλλά δε θέλω να φεύγω από μια παράσταση αισθανόμενη οτι οι ηθοποιοί με κατσαδιάζουν, με φέρνουν σε άβολη θέση, θέλουν κάτι "να μου πουν". Η τέχνη μας μαθαίνει μετά τέρψης (ψυχαγωγεί), αν είναι να μας βγει η ψυχή για να μάθουμε...
Κι ετσι, δεν ξαναπήγα σε παράστασή του. Φλέρταρα πέρσι με τον Δον Ζουάν, μα διάβασα μια κριτική και είδα οτι σημείωνε τα γνωστά (μικρές αναλαμπές ιδιοφυίας σε μια εξαντλητική πολύωρη παράσταση) κι έτσι δεν το ξανατόλμησα. Περνάω ακόμα δύσκολα στον χωρισμό μας. Μου λείπει αυτή η αναλαμπή της ιδιοφυίας του, που πια βρίσκεται σε άλλο μήκος κύμματος από το δικό μου. Μου λείπει η ασφάλεια οτι θα δω κάτι που σίγουρα θα μου αρέσει, θα με κάνει να σκεφτώ, να ψαχτώ, να απολαύσω, να ωριμάσω...Όπως σε κάθε σχέση, το κενό μένει και δε μπορεί να στο καλύψει κανείς. Και η κρίση της εμπιστοσύνης επεκτείνεται και σε άλλες παραστάσεις (να πάμε σε αυτήν; ειναι τρεις ώρες; μηπως πεθάνουμε πάλι απο βαρεμάρα; πάμε αλλού...).
Είμαι αισιόδοξη ότι οπως εσύ δε θα καταλάβεις ποτέ οτι με έχασες, κάποτε θα πάψω να στενοχωριέμαι κι εγώ που σε έχασα.  Ως τότε, ακόμα στο μυαλό μου ανοίγει εκείνη η πόρτα και βγαινω έξω, σε ακολουθώ που ακολουθείς το φάντασμα... Ίσως κάπου βαθιά μέσα μου να θέλω να ακολουθω φαντάσματα, δεν ξέρω... Καλή επιτυχία στο Υο-κι-χι και με ό,τι άλλο καταπιαστείς...

Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Γράμμα απ' την απατημένη ερωμένη του άντρα μου (μπερδεύτηκες;)

Σήμερα είχα μια τραγική μέρα στη δουλειά. Γύρισα σπίτι πτώμα και ήθελα μόνο να χαλαρώσω. Ανοίγωντας τα μέιλ μου είδα δύο μηνύματα από μια κοπέλα. Νόμιζα οτι ήταν κάποια φοιτήτριά μου, μα ανοίγω το ένα και βλέπω αυτό:

Αυτή είναι η γυναίκα που τα έχει ο άνδρας σου εδώ και χρόνια και σε κοροϊδεύει.
Και όχι μόνο αυτή οπως καταλαβαίνεις. Να τον χαίρεσαι. 
(Αληθινή φωτογραφία όπως βλέπεις από το κινητό του )
Από κάτω σε επισύναψη ακολουθούσε μια φώτο.

Αν θέλετε το πιστεύετε: σκέφτηκα οτι ειναι ιός για τον υπολογιστή μου! Οτι αυτο το μηνυμα ήταν τόσο γενικό που δεν αξιζε να ασχοληθώ. "ο άνδρας σου" κλπ. Γενικολογίες για να τσιμπήσω και να ανοίξω τη φωτό με τον ιό! Και το διέγραψα. 
Αλλά υπήρχε και δεύτερο μήνυμα και η αλήθεια ειναι οτι σπανιώς έρχονται σπαμ δύο- δύο, στα ελληνικά κιόλας και σου λένε τέτοιες κατινιές. Άνοιξα και το δεύτερο μήνυμα, έλεγε ακριβώς τα ίδια: η τύπισσα καιγόταν, το είχε στειλει δυο φορές μπας και δεν το  λάβω!
Ε, εντάξει, ήμουν περίεργη: άνοιξα την επισύναψη
Ήταν όντως η φώτο μιας ώριμης  νεοπλουτογλαδιόλας σε κάποιο κλαμπ, με ένα φόρεμα ότι- είχα- να- πετάξω- έξω- το- πέταξα

Ξαναδιάβασα το μήνυμα:
Αυτή είναι η γυναίκα που τα έχει ο άνδρας σου εδώ και χρόνια και σε κοροϊδεύει.
Και όχι μόνο αυτή οπως καταλαβαίνεις. Να τον χαίρεσαι. 
(Αληθινή φωτογραφία όπως βλέπεις από το κινητό του )
Τα δεδομένα ήταν επαρκή:  η απατημένη αποστολέας, μια ακόμα από τις "αναλώσιμες" του πρώην μου, μαθαίνει οτι ο τύπος βγαίνει και με άλλη. Αυτή προφανώς ήξερε οτι τον μοιράζεται με μια μέγαιρα σύζυγο (εμένα) και για χάρη του βρέφους μας (τέτοιος υπέροχος πατέρας, υπόδειγμα, πυο βάζει τη ζωή του σε δευτερη μοίρα, οϊμέ!), δε με χωρίζει. Και ξαφνικά, η φουκαριάρα, ανακαλύπτει οτι ο λεγάμενος, έχει κι άλλη αναλώσιμη, σε άλλο ταχυδρομικό κωδικό (μια στην πόλη, μια στο χωριό, αλλα έλα που το facebook εκμηδενίζει τις αποστάσεις και συναντήθηκαν αυτές οι δυο)! Στέλνει λοιπόν τη φωτό στην επίσημη σύντροφο με σκοπό να του καταστρέψει τη σχέση με το παιδί, τη ζωή, το γάμο, όλα!
Πού να ήξερε η καημένη, οτι τον έχω σχολάσει τον γελοίο, από τότε που απλώς υποψιάστηκα οτι κάτι παίζει με άλλη- χωρίς απτές αποδείξεις, χωρίς κινητά, χωρις ξεκατινιάσματα. Δε χρειάστηκαν, Όπως έλεγε ένας φίλος "όταν ψάχνεις, βρίσκεις" και το στομάχι μου δεν άντεχε να βρω: είχα περάσει μια εγκυμοσύνη με τον τύπο "'αντε γειά" και μετά τη λοχεία ολομόναχη και κάθε βράδυ να φεύγει "να πάει να δει τι κάνει η μαμά του (!) στο Γαλάτσι (μην ξεράσω) παρφουμαρισμένος τυ σκοτωμού (!!!).
Εντάξει, δε χρειάζεσαι και διδακτορικό για να καταλάβεις οτι ο άλλος ειναι "αλλού".
Με συνοπτικές διαδικασίες τον εστειλα στο διάολο και πήγα σε δικηγόρο. 
Ο δικαστής του έριξε μια ωραία διατροφούλα που πρέπει να ήταν το μόνο που τον πόνεσε από τον χωρισμό μας (καθότι μόνο οι τσέπη και οι δηθενιες του τον ένοιαζαν) και τώρα εμφανίζεται αυτή η "αγγελιοφόρος" να μου ...ανοίξει τα μάτια.

Γλυκιά μου, εσύ να το χαίρεσαι το κελεπούρι σου! 
Τον ξεφτύλα, τον νάρκισσο, τον παθολογικό ψεύτη, τον άμορφωτο, τον σπαγγοραμένο που ξοδεύει μόνο για ρούχα και επίδειξη και τα βρακιά του -που δε φαίνονται- είναι τρύπια! Που το πιο μεγάλο όνειρό της ζωής του ήταν να αγοράσει ένα mini cooper countryman! Μιλάμε για έναν ανθρωπο με πραγματικά μεγάλα όνειρα και φιλοδοξίες επιπέδου!

Βέβαια, εκτός από κακίες, αναδύθηκαν και απορίες. Αυτή, πού βρήκε πώς με λένε και μου έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα; Ε; Εεε;;;

Σκέφτηκα να της απαντήσω:
"Σε ευχαριστώ, πρέπει να υπάρχει συνεργασία μετάξυ κερατωμένων και όχι ανταγωνισμός!
Εσύ να τον χαίρεσαι, εγώ τον έχω αδειάσει από διετίας
διότι από τότε έχω  καταλάβει τι κουμάσι ήταν.
Εσύ τότε σε ποιον ύπνο βρισκόσουν τότε";

Μετά είπα θα στείλω ένα να της τσακίσω το νευρικό σύστημα:
"Γλυκια μου σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου
θα ήθελα να σε ενημερώσω, για να μην ανυσηχείς, 
οτι εγώ του έχω συστησει να βγαίνει με άλλες
γιατί είναι τόσο κακός στο σεξ
που πραγματικά χρειαζόταν πολυ άσκηση και βελτίωση
και όντως βλέπω αποτέλεσμα, 
σας ευχαριστώ που τον προπονειτε"

Τέλος είπα στείλω ενα σε εκείνον:
να του πρωθήσω το κείμενο αυτής και να γράψω
"μάζεψε τις κατίνες σου"
-έτσι, να γίνει της κακομοιρας.

Αλλά σκέφτηκα οτι δε χρειάζεται να κάνω τίποτα.
Η τύπισσα θα τον έχει ξεχέσει ήδη
Εγώ τον έχω χωρίσει ήδη
Η βήτα-διαλογής νεοπλουτογλαδιόλα, με γεια του με χαρά του
- άμα τη βρίσκει με λεφτούδες γκόμενες-γαρίδες, πρόβλημα του
κι αμα αυτή γουστάρει ζιγκόλο με σύνδρομο Δον Ζουαν, δικό της πρόβλημα επισης.

Τέλος πάντων, εγώ αγάπη μου, ξέμπλεξα
ο τραπεζικός λογαριασμός του παιδιού γεμίζει
του έκανα μια ασφάλεια υγείας, σιγά- σιγά τον ξεκινώ δραστηριότητες
και το κέρδος θα είναι δικό μου
γιατι το παιδί οταν μεγαλώσει θα ξέρει οτι έχει τουλάχιστονμέναν γονιό
που σκέφτεσαι με το πάνω κεφάλι
αντιθέτως με τον γελοίο 
που ακόμα βρίσκει νόημα στο γυρνάει και να πηδάει
σα να μην υπάρχει αύριο

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

Κυρίως πιάτο: "βούκινο για έναν"

Γράψε ένα ποστ στο fb και πες την αλήθεια για το πόσο γελοίος ήταν ή πόσο σκάρτα φέρθηκε, σε όλους τους κοινούς σας γνωστούς. 
Πες που δεν είχε ποτέ λεφτά μαζί του όταν βγαινατε για καφε (τσίπης) ενώ φορούσε πανάκριβα μπουφάν να "δείχνεται". 
Πες που οδηγούσε Volvo που το άλλαξε με Land Rover που το άλλαξε με ολοκαίνουριο 5θυρο diesel Mini Cooper Coyntryman, αλλά οταν έφτασε η ώρα να πληρωσει διατροφή εμφάνισε εκκαθαριστικά όπου έβγαζε ...5.000 ευρώ ετησίως (καλά ρε γυφτο να κλέβεις την εφορία, να κλέβεις και το παιδί σου όμως); 
Πες που καθόταν ανάσκελα στο κρεβάτι και περίμενε ως δια μαγείας να σου έρθει κι εσένα η όρεξη για σεξ, χωρις καν να κουνήσει το δαχτυλάκι του (κυριολεκτικά)
Πες που δεν ήξερε να μιλήσει κι έλεγε "Η Κύθνο", "η Σάμο" ή ότι "άκουσε κάτι νέα πολύ ενδιαφέρον".

Διάβασε το ποστ πολλές φορές μη σου ξεφύγουν ορθογραφικά κλπ. 
'Επειτα πάτα τη διαγραφή και μην το αναρτήσεις ποτέ.
Με τετοια ποστ μειώνεις κυρίως τον εαυτο σου που ανεχόσουν κι έβγαινες με έναν τέτοιο κρετίνο.
Τώρα που τα έγραψες και θυμηθηκες πόσο ξεφτύλας ήταν, πες την αλήθεια, δεν αισθάνεσαι καλύτερα που τον ξεφορτώθηκες; Σκέφτεσαι καλύτερη εκδίκηση από το να πατήσεις και μέσα σου ένα οριστικό delete;

 

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Άντρες με υψηλά συντροφικά στάνταρ


Big Sleep- Looking for a girl with a washing machine



Ο Βουτσάς έλεγε "έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα";
Εσύ, χρυσή μου, αρκεί να πεις "έχω πλυντήριο, θα βγάλεις κανένα ρούχο";

Βέβαια, να ξέρεις, οτι με τόσο μειωμένες απαιτήσεις, το παληκάρι τέτοιο θα σου βγει. Τέτοιο σπίτι θα έχει (μη γελάς, έβγαινα με μποεμ αρτιστίκ τύπο που είχε τέτοιο δωμάτιο και πραγματικά δεν είχες πού να πατήσεις απ' τη μπίχλα). Γι' αυτό, σου λέω, πριν του βάλεις πλυντήριο, πέρνα τον κι από μια απολύμανση. Κακό αποκλείεται να του κάνει. 

 

Λόγια μεγάλων δειλών Ι

"Και πώς είσαι σίγουρη οτι είναι δικό μου";

Αυτή η υπέροχη ατάκα ξεστομίστηκε οταν ο τύπος (με τον οποίο ένα εξάμηνο μαζί και στα μέλια μας), ο οποίος διαμένει στην ελληνική ύπαιθρο, αφού με είχε γκαστρώσει (μεταφορικά) ενα ολοκληρο καλοκαίρι, οτι "είμαι η γυναίκα της ζωής του" και "θέλει να με κρατησει εκεί και τον χειμώνα" και "λέω να σε αφήσω έγκυο για να πάρεις άδεια και να μεινεις εδώ!" τελικά τα κατάφερε να με γκαστρώσει (κυριολεκτικά). 
Και οταν στα μεσα Σεπτέμβρη παίρνεις πασιχαρής και του λες "μωρό μου, περιμένουμε μωρό" γυρνάει και σου λέει "και πού ξέρω εγώ οτι είναι δικό μου";
Εκεί δε μπορείς να αποφύγεις να του πεις μερικά λογικά επιχειρήματα π.χ. μαθηματικού τύπου ("ασύστολη κουνελοποίηση και καθημερινό σεξ μαζί σου από 15 Ιουλίου- 28 Αυγούστου, με μόνο διάλειμμα στις 8-12 Αυγούστου- έμμηνος ρύση- και χρήση της κα-τα-πλη-κτι-κής και επιστημονικά ενδεδειγμένης μεθοδου αντισύλληψης (τράβηγμα) από 22-25 Αυγούστου, και μισό μήνα μετά φαινεται οτι το μωρό προέκυψε στις 21 Αυγούστου, κάνε τις προσθαφαιρέσεις και βρες τίνος είναι το μωρό");  
Βέβαια οι καπνοί βγαίνουν από τα αφτιά και θες να τον στολίσεις με άλλα, αλλά σκέφτεσαι οτι και να τον βρίσεις ή και να τον μεταπείσεις, τι να τον κάνεις για σύντροφο αυτόν τον παρτάκια, τον ανώριμο, που δεν έχει ιδέα τι σημαίνει υπευθυνότητα παρά σου ρίχνει και την ευθύνη ("μα μου ειχες πει οτι από τις 22/8 είναι οι επικίνδυνες μέρες", εμ, έχεις δίκιο, κι αυτό το ωάριο δε με ενημέρωσε οτι θα κατέβει μια μερα νωρίτερα να στο πω).

Ηθικό δίδαγμα:  Στη ζωή σου παίρνε προφυλάξεις (έστω και μόνο στο σεξ), γιατί κανεις δε μπορεί να σε προφυλάξει από έναν μλκ γκόμενο, αλλα τουλάχιστον, μην πάρεις ενα μωρό στο λαιμό σου.

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

O Σκορπιός πρώην

Καταρχήν ο Σκορπιός είναι ένα ζώδιο το οποίο με χτυπά αλύπητα στη ζωή μου (ερωτευμένη με Σκορπιό από τα 15 έως τα 17 μου, μετά σχέση με Σκορπιό από τα 27 έως τα 30 μου, και με δεύτερο Σκορπιό στο καπάκι από τα 30 ως τα 33 μου, Σκορπιός "ο Μεγάλος" μου δάσκαλος στο PhD -ε, έναν πλατωνικό τον χτύπησα κι εκεί). Σκορπίνες ήταν και οι κολλητές μου για χρόνια- αλλά άλλο είδος το θηλυκό, δεν εμπίπτει στην σαρκοβόρα κατηγορία. 
Για το δράμα μου του να ερωτεύομαι τον ένα Σκορπιό πάνω στον άλλο, έχουν αποφανθεί αστρολόγοι-καταστροφολόγοι όπως η Ματζίκα ("έχεις Βόρειο δεσμό στο Σκορπιό, οι σκορπιοί θα σου δείξουν το δρόμο για την εξέλιξη σου") και ψυχολόγοι- ψυχαναλυτές όπως η κυρία Μ (Σκορπιός ο μπαμπάς σου, ε; χμ, έχεις αναγάγει σε σύμβολο το ζώδιο του μπαμπά σου που τον έχασες νωρίς και δεν πρόλαβες να τον ξε-ερωτευτείς, να τον απομυθοποιήσεις, και διατηρείς ένα διαρκές σύμπλεγμα της Ηλέκτρας").
Παραβλέποντας τις αλαφροϊσκιωτες επιστημόνισσες και τις θεωρίες τους, έχω να σας πω ότι τα χρόνια μου δίπλα σε Σκορπιούς που ξεκίνησαν υπέροχοι νυν και κατέληξαν υπέροχοι πρώην, με δίδαξαν πολλά. Και μπορεί εγώ να πλήρωσα τη στερνή μου γνώση με αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα,  αλλά εσείς θα τα μάθετε δωρεάν. 
Ο Σκορπιός δεν είναι απαραίτητα ωραίος, αλλά είναι πανάθεμά τον, μαγνητικός. Ακόμα κι αν τον δεις και πεις "εγώ μ' αυτόν; ποτέ" τελικά θα σε κερδίσει. Έχει συνήθως κάτι θλιμμένο στο βλέμμα του, κάτι που τον κάνει να δείχνει βαθιά σκεπτόμενος, ακόμα κι όταν μιλά για τα πιο ανάλαφρα θέματα. Συνήθως έχει ασχοληθεί με κάποιους τομείς εμμονικά στη ζωή του, με αποτέλεσμα να είναι ειδήμων σε ζητήματα που μπορεί να είναι και άσχετα μεταξύ τους (πχ, ποδήλατο και οικονομικά, μοτοσικλέτες και ελληνική λογοτεχνία του 20αι). 
Ο Σκορπιός έχει έφεση στο σεξ, αλλά το χρησιμοποιεί κατά όπως τον βολεύει: αν είσαι καλό κορίτσι θα σου κάθεται, αν όχι μετατρέπεται σε Λυσιστράτη και χρησιμοποιεί την αποχή για να σε "στρώσει" (τι άλλο θα ζήσω;)! 
Είναι απρόβλεπτα ενθουσιώδης και όταν ακόμα είστε ερωτευμένοι, σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι το τελειότερο πλάσμα της γης, ότι γεννήθηκες για να σε γνωρίσει και να τον κάνεις ευτυχισμένο. Οι εκδηλώσεις του έρωτα του είναι μυθικές, το σεξ επικό και τέλος πάντων, νομίζω ότι είναι εύκολο να εθιστείς να ερωτεύεσαι Σκορπιούς αν το ζήσεις μια φορά αυτό. Αρκεί βέβαια να έχεις αρκετή ενέργεια να σπαταλάς μαζί τους.
Δεν βάζουν κώλο κάτω. Είναι συνέχεια στην τσίτα. Θέλουν συνέχεια να κάνουν κάτι. Να πάτε για μπάνιο. Μετά κλάμπινγκ. Μετά (φυσικά) σεξ. Μόλις ξυπνήσουμε να πάμε για καφέ με τα παιδιά. Και μετά να μην παίξουμε τένις; Το βράδυ, σινεμά ή θέατρο; (αγάπη μου, είμαι ρετάλι, ας κάτσουμε και στον καναπέ λίγο)! Ναι, ας κάτσουμε, άμα κάτσεις πάνω μου (πάλι σεξ). 
Οι Σκορπιοί είναι κατά βάση πιστοί. Το πιστεύω ακράδαντα παρότι δεν είχα από κανέναν απόδειξη αυτής της πίστης- τουναντίον, ο ένας με κεράτωσε με την γυναίκα του κολλητού του (ο κολλητός του χρόοοοονια ψυχοθεραπεία να το ξεπεράσει), ο άλλος έκανε φλέρταρε με ότι κινούταν (το λέμε και ανασφάλεια), ο άλλος είχε τρεις γάμους κι από μια παράλληλη σχέση σε κάθε γάμο (πανταχού παρών, πώς τις προλάβαινε). Θέλω να πω, η εμπειρία μου έχει διδάξει ότι ο Σκορπιός δεν είναι επιπόλαιος κι αυτό κάνει τις απιστίες χειρότερες! Δε σε κεράτωσε επειδή ετυχε αλλά επειδή είχε ανάγκη να το κάνει. Όχι παρόρμηση, αναπόδραστη ανάγκη.
Εξ ου και οι χωρισμοί από Σκορπιό είναι από εκείνους τους χωρισμούς που θες να πέσεις να πεθάνεις, αλλά πριν από αυτό να τους σκοτώσεις πρώτα. Γιατί το τέλος, όπως και η αρχή της σχέσης μαζί τους, είναι θεαματικό. Έχει δράμα- με την έννοια της δράσης, της κινητικότητας, του επεισοδιακού. Έχεις τραγικότητα- με την έννοια του πόνου, της αδικίας, της ματαιότητας που αισθάνεσαι. Και δεν έχει λύτρωση. Περνάς πολύ καιρό για να συνέλθεις και να μπορέσεις να δεις ότι δεν έφταιγες εσύ. Ο Σκορπιός (μη με ρωτάς γιατί, εγώ σου περιγράφω γεγονότα, δεν ξέρω το υπόβαθρο της τρέλας του καθενός) εκτιμά μια σχέση όσο αυτή επιβιώνει  των τεράστιων προσπαθειών του να την καταστρέψει*.  
Ο Σκορπιός- πρώην, αντιλαμβάνεται με χρονοκαθυστέρηση πόσο τον αγάπησες. Τότε κάνει κάτι από αυτά: 
1. Είτε προσπαθεί να σε ξανακερδίσει, λέγοντας πόσο τα σκέφτηκε όλα και είσαι η γυναίκα της ζωής του μπλα μπλα μπλα (το πιστεύει, έστω και αργά, το θέμα εσύ τον πιστεύεις);
2. Είτε σου λέει οτι δε μπορεί να ανταποκριθεί στο δεσμευτικό πλάνο μιας αποκλειστικής σχέσης αλλά θέλει να σε βλέπει και να το κάνετε πού και πού, γιατί ναι μεν έχει βρει ένα χάπατο νέο γκομενάκι, αλλά σε αγαπάει, σε θέλει και ποια να συγκριθεί μαζί σου (δεν το λέει ειρωνικά, το εννοεί). 
3. Ή, έχει πραγματικά τα αρχ#δ#α να σε αποκλείσει από τη ζωή του. Ο πραγματικός Σκορπιός, κι αυτό είναι προς τιμήν του, ζυγίζει την αυτάρεσκη αυτοκαταστροφή του από τη μια και την ερωτική σου παράδοση από την άλλη και έχει το μεγαλείο, αντί να σε αποκεφαλίσει με ένα νεύμα του χεριού του εκείνη τη στιγμή (γιατί οι ερωτευμένοι είναι τόσο ευάλωτοι, που αποκεφαλίζονται και με ένα φιλί), να  απαρνηθεί την δύναμη που του προσφέρει η αδυναμία που του έχεις, και να σε αποκλείσει από τη ζωή του. Όχι για να σε τιμωρήσει. Για να σε σώσει.  Από τον εαυτό του. 
Μερικοί Σκορπιοί, πιθανά είναι Λύκοι της Στέπας (διάβασε και λίγο Έσσε, όχι μονο Πανόπουλο). 
Μπορεί να μην κλείσει ποτέ η πληγή της απόρριψής τους για εσένα, αλλά πραγματικά, ήταν ότι πιο μεγαλόκαρδο μπορούσαν να κάνουν. Να σε αφήσουν ελεύθερο από το έρεβος τους, που δεν το ξέρει κανείς, μόνο εκείνοι.
Αν θες να μπλεχτείς με Σκορπιό, με τις ευλογίες  μου. Κοίτα να έχεις τόνους περίσσειας ενέργειας και υπομονής για τις ψυχοφθόρες ιδιαιτερότητές του και τον χρόνο που θα αφιερώνει στις εμμονές του. Θα σου είναι πιστός όσο θεωρεί ότι η πίστη του σε εσένα δε γίνεται για εσένα, αλλά γιατί είσαι η γυναίκα της ζωής του. Μόλις αλλάξει γνώμη δε θα σου είναι άπιστος, απλά θα γίνει πιστός στη νέα του ιδέα, ότι η ελευθερία και η αυτοδιάθεση μας είναι το σημαντικότερο αγαθό. Και θα διαθέσει τον εαυτό του και αλλού. Τότε βοήθειά σου. 
Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, είμαι πολύ νέα για να πεθάνω αλλά πολύ μεγάλη για να ξαναμπλέξω με Σκορπιό. Παρότι στο μυαλό μου είναι πάντα η ιδανική ενσάρκωση του καταλυτικού Έρωτα, αυτή τη στιγμή σκέφτομαι να βρω κάτι με λιγότερα πυροτεχνήματα αλλά περισσότερη διάρκεια και βάθος. Οψόμεθα...


* ο Adam Phillips μιλά γενικευμένα, πανανθρώπινα, εγώ το εξειδικεύω εδώ 

Φανταστικοί πρώην #1 Νίκος Οικονομόπουλος

Δεν ακούω λαϊκά. Δεν ξέρω πολλά για το παληκάρι.  Μόνο οτι πριν χρόνια βγήκε από tallent show, οτι για καιρό ειχε ενα ψευτικό παράταιρο ξανθό μαλλί και μια φωνή πιο "βαριά" από ότι σε προϊδέαζε το παρουσιαστικό του και ταμμένη να υπηρετεί ατόφιο λαϊκό. Αυτό το τραγουδι ομως του Σαμπάνη του δίνει μια ώθηση προς το ποπ, και με πιάνει κι εμένα στο target-group του. Αντε βρε Νικο μου, μετά από τόσες μπάρμπι καβάτζωσες και γκόμενα μελαχρινή.




Με τον Νίκο, λοιπόν, η σχέση θα ήταν απλή- γιατί έτσι είναι τα λαϊκά αγόρια. Θα ήταν ειλικρινής και ντόμπρος, δεν θα ήταν στερημένος να κοιτά σαν ξελιγωμένος την κάθε δίμετρη ξανθιά γλυφαδιώτισσα, δε θα ήταν νάρκισσος και αυτάρεσκος (γιατί τα περασε αυτα και ωρίμασε), δε θα ήθελε πια τα κοσμικά δήθεν, αλλά να πηγαίνουμε σε μερη που να μην τον αναγνωρίζει κανείς και να ακούμε Devendra Banhart. Θα έκανε παρέα με τον φιλο μου τον Τάκη και θα τραγούδαγε κι ένα τραγούδι στο επομενο δισκάκι της μπάντας του. Θα εβαζε στο σπίτι του μόνο πίνακες του Μουχασίρη (γιατί θα εμπιστευόταν το απόκοσμα εκλεπτυσμένο γούστο μου). Γιατί έτσι  θα ήταν ο Νίκος, και κούκλος, και πιστός, και με διάθεση πειραματισμού και με μεγάλη καρδιά!
Αλλά τελικά, αυτή η άπονη ζωή θα μας χώριζε, γιατί ο Νίκος θα ήθελε το κοκκινιστό ίδιο με της μαμάς του (κι εγώ διδάκτωρ μεν, αλλά με το πτυχίο ουχί στα οικοκυρικά), να του φέρνω τις παντόφλες του και να μην χρησιμοποιώ σε μια πρόταση τρεις  λέξεις στη σειρά που να μην καταλαβαίνει (τελικά η πρόταση ο Τραμπ φέρεται σαν δοκισίσοφο ημιμαθές ανδρείκελο ήταν αυτή που πυροδότησε τον καυγά πριν τον χωρισμό).  
Αχ, Νίκο μου, δεν σου κρατώ κακία, και σου εύχομαι να βρεις μια καλή παραδοσιακή νύφη, να σου μαγειρεύει μουσακά και να σου κανει μασάζ στα πόδια ενόσω βλέπεις αθλητικά!